Στη σειρά: Όλες οι υποψήφιες ταινίες των φετινών Όσκαρ
Η μόνη λίστα που συγκρίνει πολωνικές αβάν γκαρντ ταινίες, μικρού μήκους animation, μπλοκμπάστερ των 2 δις και ό,τι είναι αυτό που έκανε ο Ινιάριτου για το Netflix.
Τις είδα και τις 54, οπότε τώρα θα τις ρανκάρω.
54, Bardo, False Chronicles of a Handful of Truths
Χαίρομαι που η συλλογική αντίδραση στο blank check του Ινιάριτου το οποίο ήταν μια αμπελοφιλοσοφική αυτοαναφορική μίρλα για το πώς νιώθει που κέρδισε εξαρχής αυτό το blank check, ήταν βασικά μια μούτζα. (Φωτογραφία) [ριβιού]
53, Tell It Like a Woman
Η Τζένιφερ Χάντσον τώρα θα πρέπει να επιστρέψει το Όσκαρ της, λυπάμαι πολύ αλλά αυτοί είναι οι κανόνες. (Τραγούδι)
52, Stranger at the Gate
Τι γλυκιά εμψυχωτική ιστορία για έναν εν δυνάμει κατά συρροή δολοφόνο! (Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ)
51, Empire of Light
Γενικά ευχαριστούμε τους διευθυντές φωτογραφίας για αυτή την γελοία κατηγορία που έβγαλαν φέτος, για να έχω και ταινίες για τον πάτο αυτής της λίστας. (Φωτογραφία) [ριβιού]
50, How Do You Measure a Year?
Εξυπνάδα χωρίς πόιντ. Πριν κάποια χρόνια θυμάμαι έναν τύπο που είχε κάνει ντοκιμαντέρ απλά ρωτώντας για χρόνια ό,τι διάσημο πετύχαινε, «τι είναι η τέχνη;». Είχε πάει φεστιβάλ Βενετίας αυτό. Φοβερό τι απατεώνες κυκλοφορούν. (Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ)
49, Close
Από εμένα είναι Λούκας Don’t, amirite (Διεθνής Ταινία) [ριβιού]
48, The Boy, the Mole, the Fox and the Horse
Συμπαθές κιουτ οπτικό στυλ αλλά πραγματικά ανυπόφορη ιστορία. (Μικρού Μήκους Animation)
47, Ivalu
Ορκίζομαι ότι το είδα, αλλά από line-up δε θα το ξεχώριζα. (Μικρού Μήκους)
46, An Irish Goodbye
Με όλο το σεβασμό, αλλά αυτή η ταινία πήρε υποψηφιότητα λόγω του Banshees, ε; (Μικρού Μήκους)
45, Blonde
Μου αρέσει πολύ ο Άντριου Ντόμινικ και πραγματικά βρίσκω αξία σε αυτό που αποπειράθηκε να κάνει, αλλά η ταινία είναι χάλια. Σόρι! (Α’ Γυναικείος) [ριβιού]
44, The Flying Sailor
(Μικρού Μήκους Animation)
43, The Whale
Θα πω ότι για Αρονόφσκι, και για το θέμα του, ήταν λιγότερο κακό από όσο μπορούσε (έπρεπε!) να είναι. (Α’ Ανδρικός, Β’ Γυναικείος, Μακιγιάζ και Κομμώσεις) [ριβιού]
42, Nattriken
Εκτιμώ την απόπειρα, αλλά είναι άστοχο νιώθω. Γενικά να πω ότι στο φεστιβάλ Δράμας φέτος σίγουρα είδα 4 καλύτερα έργα από τα 4 από τα 5 που προτείνονται εδώ φέτος για Όσκαρ. Δώστε Όσκαρ στα Τσουλάκια! (Μικρού Μήκους)
41, The Sea Beast
Είναι οπωσδήποτε ένα από τα animation που είδαμε φέτος. (Animation)
40, The Elephant Whisperers
Από τις κατεξοχήν «how nice for them» ταινίες της φετινής σοδειάς. (Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ)
39, Black Panther: Wakanda Forever
Θα ομολογήσω κάτι. Δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα από αυτή την ταινία. (Β’ Γυναικείος, Κουστούμια, Μακιγιάζ και Κομμώσεις, Τραγούδι, Οπτικά Εφέ) [ριβιού | το καστ μιλά για την απώλεια του Τσάντγουικ Μπόουζμα | συνέντευξη με τον Μάρτιν Φρίμαν]
38, To Leslie
Τι έχει ζήσει κι αυτή η Λέσλι. Αλλά τι έχουμε ζήσει κι εμείς, ε. (Α’ Γυναικείος) [προφίλ Άντρεα Ράιζμποο]
37, The Batman
Νιώθω πως έχουν περάσει τρία χρόνια από όταν βγήκε αυτή η ταινία. Ήταν όμορφη, το δίνω αυτό. Από όλα αυτά έπρεπε να έχει προταθεί για Φωτογραφία, αλλά δε χωρούσε, χρειαζόταν χώρος για το Empire of Light. (Μακιγιάζ και Κομμώσεις, Ήχος, Οπτικά Εφέ) [ριβιού]
36, An Ostrich Told Me the World Was Fake and I Think I Believe It
Υπαρξιακό meta σε μορφή animation πλαστελίνης, με έναν χαρακτήρα να συνειδητοποιεί πως βρίσκεται μέσα σε stop-motion animation. Χαριτωμένο. (Μικρού μήκους animation)
35, Triangle of Sadness
Γέλασα πολύ στο μεσαίο μέρος και δεν ντρέπομαι να το παραδεχτώ. (Ταινία, Σκηνοθεσία, Πρωτότυπο Σενάριο) [ριβιού | συνέντευξη Ρούμπεν Έστλουντ | συνέντευξη Γιώργος Καρναβάς]
34, Guillermo del Toro’s Pinocchio
Πανέμορφο animation, και πανέμορφος άνθρωπος γενικότερα. (Animation) [ριβιού]
33, Glass Onion
Από την τριπλέτα Triangle of Sadness, Menu και Glass Onion εγώ προτιμώ αυτό. Όλα ΟΚ δηλαδή μου φάνηκαν και κανένα σπουδαίο, αλλά προτιμώ αυτό. (Διασκευασμένο Σενάριο)
32, The Martha Mitchell Effect
Άξουαλι πολύ ενδιαφέρον στόρι και αφήγηση. Όχι κάτι ευρηματικό ή ανατρεπτικό αλλά δεν χρειάζεται να είναι όλα. Μου αρέσει να παρακολουθώ με κάθε λεπτομέρεια, τέτοιες ιστορίες προσώπων που βρίσκονται στο περιθώριο κάποιου ιστορικού γεγονότος, έχοντας παίξει κάποιο μικρό ή μεγάλο ρόλο που παραμένει λιγότερο γνωστός. (Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ)
31, All Quiet on the Western Front
👍 (Ταινία, Διασκευασμένο Σενάριο, Διεθνής Ταινία, Φωτογραφία, Μοντάζ, Μουσική, Ήχος, Σκηνογραφία, Μακιγιάζ και Κομμώσεις) [ριβιού]
30, Navalny
Κάπως σχετικά ρεπορταζιακό, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν είναι αγωνιώδες ως αφήγηση και εξαιρετικά well made. Γενικά αυτό θα κερδίσει μάλλον, που από μένα είναι κρίμα γιατί νομίζω πως είναι το λιγότερο καλό από τα 5 υποψήφια, αλλά θερμά συγχαρητήρια γιατί επιτέλους για μια χρονιά η κατηγορία του Ντοκιμαντέρ δεν έχει μέσα ούτε ένα μέτριο, αντι-κινηματογραφικό πράγμα– σαν αυτά που συχνά κερδίζουν κιόλας. (Ντοκιμαντέρ)
29, Argentina, 1985
Το πιο στιβαρό dad movie που θα δούμε αυτή τη σεζόν. Δε θα το δούμε δηλαδή γιατί το ξεφόρτωσε το amazon στα λάπτοπ μας ένα απόγευμα Παρασκευής, αλλά καταλάβατε τι εννοώ. Αυτή η ταινία θα έσκιζε στα θερινά. (Διεθνής Ταινία)
28, Puss in Boots: The Last Wish
Ξέρετε τι θέλω; Περισσότερα στουντιακά animation που είναι εμπνευσμένα από το Into the Spider-Verse αντί από το άξουαλ Shrek (ή τα πλαστικά κουκλάκια της Pixar, για να είμαι και δίκαιος). Μπράβο. (Animation) [ριβιού]
27, Mrs. Harris Goes to Paris
Μια σκέτη γλύκα. Λέσλι Μάνβιλ και Ιζαμπελ Ιπέρ were fucking robbed. (Κουστούμια) [ριβιού]
26, A House Made of Splinters
Το είδαμε πέρσι στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης κι όταν λέω «είδαμε» εννοώ βασικά προσπαθήσαμε να αντέξουμε αυτά που συνέβαιναν στην οθόνη ανάμεσα σε ξεφυσητά. Devastating. Καλή ταινία. (Ντοκιμαντέρ)
25, The Red Suitcase
Δυνατό, αγωνιώδες κοινωνικό θρίλερ, snuck up on me κάπως. Αξίζει. (Μικρού Μήκους)
24, Women Talking
Κατά βάση χαίρομαι που επέστρεψε η Σάρα Πόλεϊ κι ελπίζω να μην χρειαστεί ξανά να περάσουν τόσα χρόνια για την επόμενη ταινία της. (Ταινία, Διασκευασμένο Σενάριο) [ριβιού]
23, All That Breathes
Υπάρχει αυτό το πλάνο των διαδηλωτών που ξαφνικά βγαίνουν εκτός φόκους και έρχονται σε πρώτο πλάνο κάτι μυρμήγκια, μια από τις σκηνές της χρονιάς; Φανταστική δουλειά στο να θέσει σε παραλληλισμό το απειροελάχιστο με το γιγάντιο, υπογραμμίζοντας το πώς όλα συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν. (Ντοκιμαντέρ)
22, Marcel the Shell with Shoes On
Πολύ κιουτ, πολύ συναισθηματικό και απλά μια φανταστική χρήση animation τεχνικών με ευρηματικό τρόπο. (Animation)
21, Causeway
Ξέρετε τι μου λείπει από το σινεμά; Ένα χαμηλών τόνων, σιωπηλό, ενήλικο, ανθρώπινο δράμα όπου δύο καλοσχηματισμένοι και φανταστικά παιγμένοι χαρακτήρες αλληλεπιδρούν για μιάμιση ώρα χωρίς κορώνες, χωρίς gimmicks, με απόλυτη αυτοπεποίθηση στο υλικό και στο κοινό. Το Causeway είναι κάπως υπέροχο, και μπράβο κιόλας στην Ακαδημία για την αναγνώριση του Μπράιαν Ταϊρί Χένρι, ενός εκ των καλύτερων ηθοποιών στο Χόλιγουντ αυτή τη στιγμή. (Β’ Ανδρικός)
20, Aftersun
Έχω προσπαθήσει πολύ να το αγαπήσω παραπάνω. Αυτή του η αφαιρετικότητα είναι που το απογειώνει για πολύ κόσμο και που αφήνει άλλους σε μια σχετική απόσταση. Το συζήταγα με φίλους ένα βράδυ στο Βερολίνο ύστερα από αρκετές μπύρες και κατέληξα να θυμάμαι το Where the Wild Things Are του Σπάικ Τζόνζι. Σε εκείνη την ταινία έκλαιγα από το πρώτο λεπτό ως το τελευταίο. Γιατί; Δεν ξέρω καν. Νομίζω είχα νιώσει τότε αυτό που νιώθουν πολλοί σήμερα με το Aftersun.
Ενιγουέι. Ανυπομονώ για την επόμενη ταινία της Σάρλοτ Γουέλς, κι όσο για τον Πολ Μέσκαλ τι να πω. Πρώτος ρόλος, η αναγνώριση για το Normal People. Πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος, υποψηφιότητα Όσκαρ για το Aftersun. Ένας θρίαμβος. (Α’ Ανδρικός) [ριβιού]
19, The Quiet Girl
Από το πουθενά, αναίτια καλή ταινία; (Διεθνής Ταινία) [ριβιού | συνέντευξη με τον σκηνοθέτη]
18, Le Pupille
Το μικρού μήκους θαύμα της Αλίτσε Ρορβάχερ είναι μια υπέροχη παιδική χρισοτυγεννιάτικη ιστορία που ράντομλι γυρίστηκε για το Disney+ και είναι μακράν η καλύτερη στο φετινό ακατανόητα κακό σελέξιον της κατηγορίας μικρού μήκους. (Μικρού Μήκους)
17, My Year of Dicks
Φανταστικό animation που δένει θεματικά τη χρήση πολλών τεχνικών. Αστείο, προσωπικό, με συνεχείς εκπλήξεις, απλά pure joy να το βλέπεις. Επίσης η σεναριογράφος είναι τρελή φαν του Magic Mike XXL οπότε αυτομάτως την στηρίζω. (Μικρού Μήκους Animation)
16, Living
Δεν είχε καμία δουλειά μια διασκευή Κουροσάβα να είναι τόσο καλή και τόσο αισθητικά προσεγμένη. Μια ταινία που δύσκολα ξεκολλάει από μέσα σου. (Α’ Ανδρικός, Διασκευασμένο Σενάριο) [ριβιού]
15, Elvis
Μπαζ Λούρμαν πραγματικά, welcome the fuck back ρε αγόρι μου. (Ταινία, Α’ Ανδρικός, Φωτογραφία, Κουστούμια, Μοντάζ, Μακιγιάζ και Κομμώσεις, Σκηνογραφία, Ήχος) [ριβιού]
14, Turning Red
Το πιο ακατανόητο snub των φετινών Όσκαρ είναι φυσικά η απουσία του Top Gun: Maverick από την κατηγορία της Φωτογραφίας, αλλά και το ότι το Nobody Like U από το Turning Red δεν προτάθηκε για Τραγούδι δεν απέχει και πολύ. (Animation) [ριβιού]
13, The Banshees of Inisherin
Βρίσκει την πολύ λεπτή γραμμή ανάμεσα στο «ωραία, και;» και στο «πάρα πολύ relatable, ναι». Είναι κάπως θαυμαστό, υπό αυτή την έννοια. Και απίστευτα (re)watchable. (Ταινία, Σκηνοθεσία, Α’ Ανδρικός, Β’ Ανδρικός, Β’ Γυναικείος, Πρωτότυπο Σενάριο, Μοντάζ, Μουσική) [ριβιού]
12, Babylon
Φοβερό ότι τη χρονιά του Elvis υπήρξε μια ταινία που ήταν πιο πολύ ταινία από το Elvis, αλλά εκεί είμαστε. Στηρίζω πολύ κι επίσης το φινάλε είναι φανταστικό. (Κουστούμια, Μουσική, Σκηνογραφία) [ριβιού]
11, Ice Merchants
Το πιο όμορφο animation σε μια χρονιά με πολύ όμορφα animation. Υπέροχη ιστορία πατέρα γιου και ένα σχεδιαστικό στυλ που ξεπερνά τα στεγανά ενός είδους ή ενός στυλ. (Μικρού μήκους animation)
10, Avatar: The Way of Water
Έτσι κι αλλιώς πολύ δυνατή η φετινή κατηγορία των ντοκιμαντέρ, δεν χώρεσε καν αυτό το μαγικό National Geographic ντοκ για τον κόσμο της Πανδώρας. Τζέιμς Κάμερον, τα λέμε ξανά στο τρίτο– ανυπομονώ. (Ταινία, Σκηνογραφία, Ήχος, Οπτικά Εφέ) [ριβιού | συνέντευξη Τζέιμς Κάμερον]
9, Haulout
Αυτός είναι ένας τρόπος να κάνεις αληθινό σοκαριστικό ντοκιμαντέρ για την κλιματική αλλαγή, με βάρος στην εικόνα. Η σοκαρισμένη φύση, σε μια εικόνα. Απίστευτο. (Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ)
8, Tar
Η πιο ξεκάθαρη Εξαιρετική Ταινία Χρυσό Μου της φετινής σοδειάς. Δεν έχει σταματήσει να στρίβει βόλτες μες στο κεφάλι μου από όταν την είδα στη Βενετία, κι όχι πάντα για τους ίδιους λόγους. Πολύ πλούσιο κινηματογραφικό text και μπράβο του. (Ταινία, Σκηνοθεσία, Α’ Γυναικείος, Πρωτότυπο Σενάριο, Φωτογραφία, Μοντάζ) [ριβιού]
7, Top Gun: Maverick
Εγώ για τον Τζόζεφ Κοζίνσκι πάντα το έλεγα. Πάντα! [ριβιού]
6, Fire of Love
Καταφέρνει να είναι περίεργα παιχνιδιάρικο (χωρίς ποτέ να γίνεται twee) σε απόλυτη ισορροπία με το βαρύ και το υπαρξιακό. Κοιτάζει το ζευγάρι των ηφαιστειολόγων μέσα φυσικά από το πρίσμα του eventual θανάτου του, αλλά όχι με ένα βάρος του «αν είχαν γίνει τα πράγματα διαφορετικά» ή «το ξέραμε πως αυτή η εμμονή θα τους οδηγούσε εκεί». Το αντίθετο, είναι αληθινό celebration, είναι φοβερά ευρηματικό και ψυχωμένο, και συγκινητικό, γλυκό, αστείο και πάρα πολύ true και γεμάτο σεβασμό σε αυτό που οι δυο άνθρωποι εκπροσωπούσαν στη ζωή τους και στην αποστολή τους. Ξεφύσηξα, αλλά και χαμογέλασα. Πανέμορφο. (Ντοκιμαντέρ)
5, Everything Everywhere All at Once
Μου άρεσε η κατακλείδα του φίλου και συναδέλφου Πάνου Γκένα στο άρθρο που εξηγεί γιατί θα κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας: «Στην ταινία Τα Πάντα Όλα συναντάς την πολυπολιτισμικότητα του Avatar, την απογειωτική τρέλα του Top Gun, την φιλοδοξία του Elvis, την κοινωνική σάτιρα του Τριγώνου της Θλίψης, την κινηματογραφική λατρεία των Fabelmans, την τεχνική επάρκεια του Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο, την πρωτοτυπία των Πνευμάτων του Ινισέριν, την γυναικεία ενδυνάμωση του Women Talking και την καίρια πολυπλοκότητα του Tar». (Ταινία, Σκηνοθεσία, Α’ Γυναικείος, Β’ Γυναικείος, Β’ Ανδρικός, Κουστούμια, Μοντάζ, Μουσική, Τραγούδι, Πρωτότυπο Σενάριο) [ριβιού | Όσκαρ | συνέντευξη τύπου με τους Ντάνιελς | ποιοι είναι οι Ντάνιελς]
4, RRR
Σίγουρα δεν πέρασα με άλλη φετινή ταινία ένα τρίωρο κοιτώντας με ανοιχτό το στόμα την οθόνη, οπότε είναι κάτι κι αυτό. (Τραγούδι) [ριβιού]
3, The Fabelmans
Ξαναείδα το Swiss Army Man σήμερα το πρωί και συνειδητοποίησα πως α) οι Ντάνιελς είναι 100% από αυτά τα φρικιά που από όλους τους Σπίλμπεργκ θα σου πουν πως αγαπάνε το Hook (και μπράβο!) και πως β) είναι φοβερό πως από όλους τους πιθανούς ανθρώπους να νικήσουν, θα πάρουν το Όσκαρ Σκηνοθεσίας απέναντι στον ίδιο τον Σπίλμπεργκ. Ενιγουέι, εκπληκτική ταινία. (Ταινία, Σκηνοθεσία, Α’ Γυναικείος, Β’ Ανδρικός, Πρωτότυπο Σενάριο, Μουσική, Σκηνογραφία) [ριβιού]
2, ΕΟ
Πόσο συγκινητικό να βλέπεις δημιουργούς στην ηλικία του Σκολιμόφσκι να κάνουν τόσο απαιτητικές, μερακλίδικες, περιπετειώδεις ταινίες. Ήταν ένα ταξίδι. Για περίπου μισή ώρα μετά την προβολή ένιωθα πως το μισώ και μέχρι να χωνέψω το πρώτο μου μακντόναλντ είχε γίνει η αγαπημένη μου ταινία των Καννών. (Διεθνής Ταινία) [ριβιού | συνέντευξη Γέρζι Σκολιμόφσκι]
1, All the Beauty and the Bloodshed
Και ομορφιά; Και αιματοχυσία;! Βγήκα από την προβολή στη Βενετία κι ήξερα πως είχα δει το Χρυσό Λιοντάρι. Μπράβο στην πρόεδρο Τζούλιαν Μουρ που στάθηκε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Ίσως η αγαπημένη μου ταινία του ‘22. (Ντοκιμαντέρ) [συνέντευξη Λόρα Πόιτρας]
Στη σειρά: Όλες οι υποψήφιες ταινίες των φετινών Όσκαρ
αυτό το flying sailor, τοσο χαλια, ουτε 2 γραμμες σχολιο δεν αξιζε; :D
[Δεν περιμενα να βάλεις το everything everywhere κατω απο το fabelmans, πρεπει να κονταροχτυπηθηκαν στο μυαλο σου (ή και όχι)]